-
1 gniewn|y
adj. grad. 1. (zagniewany) angry, enraged- gniewny tłum an angry mob- gniewny król the enraged king- gniewne morze przen. a/the raging sea- młody gniewny an angry young man2. (wywołany gniewem) angry- gniewny gest/okrzyk an angry gesture/shoutThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gniewn|y
См. также в других словарях:
gniewliwy — gniewliwywi 1. «skłonny do gniewu, porywczy, kłótliwy» Ktoś stał się gniewliwy, nieopanowany. 2. «wyrażający gniew, wywołany gniewem; gniewny» Gniewliwe głosy, wypowiedzi … Słownik języka polskiego
gniewny — gniewnyni, gniewnyniejszy 1. «gniewający się, rozgniewany; obrażony na kogoś, czujący do kogoś urazę, nadąsany» Gniewny tłum. przen. «groźny, straszny» Gniewne grzmoty. Gniewne morze. 2. «wyrażający gniew, wywołany gniewem» Gniewne spojrzenie.… … Słownik języka polskiego
